Forex is riskanter dan de aandelenmarkt, maar bijna 12.500.000 mensen in de Verenigde Staten bezitten tegenwoordig gewone aandelen.
Dit feit, zo kort gezegd, is van het grootste belang. Het vat namelijk een van de ingrijpende en verstrekkende verschuivingen in het Amerikaanse sociale en economische leven in de twintigste eeuw samen. Nooit eerder in onze geschiedenis hebben zoveel van ons zoveel van de industriële rijkdom van de natie bezeten, zoveel van zijn productieve capaciteit, zoveel van zijn winstpotentieel.
In de hoofden van de meesten was de aandelenmarkt een enorme valstrik voor de onoplettende. Zoals alle openbare beelden was dit onnauwkeurig, maar niet zonder reden. Keer op keer in de tumultueuze kapitaaluitbreiding van de natie die begon na de burgeroorlog, waren kleine investeerders geslagen door de marktstrijd van de magnaten, en paniek en depressies hadden hun heldere dromen van welvaart verschrompeld.
Nuchtere burgers waren geschokt door de waanzin van de ongebreidelde speculatie van de jaren twintig. Iedereen kende iemand die was verschroeid in de holocaust van de crash, en degenen die niet waren weggevaagd, waren toch geneigd Wall Street de schuld te geven van de depressie die volgde.
Voor de meeste mensen betekende kapitaalinvestering het kopen van een huis. Als er nog iets over was, ging het naar de verzekering en de spaarbank.
De mythe stierf langzaam. Het herstel van de depressie nam het grootste deel van de jaren dertig in beslag. De Tweede Wereldoorlog duurde tot midden jaren veertig. Gedurende deze periode bleef de beurs zaken doen op de oude stand, maar met een sterk verminderd volume. Het weerspiegelde de tijd en trok zichzelf bergopwaarts naar een respectabele piek in 1936, aanzienlijk korter dan de top van 1929, maar nog steeds het hoogste punt sinds de crash.
Het daalde scherp in de recessie van 1937, wankelde een aantal jaren onzeker op en neer en trok zich vervolgens terug onder de invloed van de oorlog. Vanaf 1942 is de trend echter, ondanks incidentele tegenslagen zoals de recessie van 1957, gestaag gestegen.
De natie kwam nauwelijks uit de oorlog op de hoogte van hoe sterk de basiseconomie was veranderd. Productie voor oorlog had een gigantische uitbreiding van industriële installaties tot stand gebracht, veelal met behulp van overheidsgeld. Hoge belastingtarieven en gecontroleerde winsten stimuleerden verdere investeringen in faciliteiten.
En dankzij liberale naoorlogse nederzettingen konden bedrijven goedkoop door de overheid gebouwde fabrieken kopen of snel afschrijven, waardoor ze een last van langlopende schulden konden verminderen of elimineren. Het nettoresultaat was een enorme stijging van de boekwaarde – in de fundamentele activa – van een groot aantal bedrijven.
Bovendien waren de consumentenwensen enorm. Na vijf jaar zonder te zijn geweest, waren Amerikanen klaar om alles in zicht te kopen. De industrie, onaangetast door maar één enkele vijandelijke bom, was in staat om snel over te schakelen op productie in vredestijd. De hausse begon. Nieuwe auto’s, nieuwe huizen, nieuwe elektrische apparaten begonnen de lege ruimtes in het Amerikaanse leven te vullen.
En met deze bekende, veel gemiste items kwamen er nieuwe, die voor de oorlog vrijwel nog niet waren gedroomd: televisie, hifi, sportwagens, antibiotica, kalmerende middelen, diepvriesproducten, synthetische vezels en stoffen, kunststoffen, elektronica en – voor de toekomst -haasten toekomst – vreedzaam toegepaste atoomenergie. Radio Corporation of America heeft aangekondigd dat vier vijfde van het huidige verkoopvolume afkomstig is van producten die tien jaar eerder niet bestonden.
Tegen de jaren vijftig schatten economen dat meer dan een derde van het bruto nationaal product van de natie – de totale waarde van al zijn goederen en diensten – te danken was aan onderzoek en ontwikkeling van de afgelopen tien jaar.
Veel elementen zijn gecombineerd om dit te bewerkstelligen. Tot het einde van de Tweede Wereldoorlog in 1945 was aandelenbezit voor alle praktische doeleinden het voorrecht van de welgestelden. Alleen de rijkste man kon het zich veroorloven om aanzienlijke bedragen te kopen.
Alleen de man met overtollige fondsen kon het zich permitteren om marktinzinkingen en het tijdelijke verlies van inkomen en waarde weg te werken. En alleen de weinige ingewijden waren echt opgeleid en geïnformeerd over het marktgedrag en de basisregels voor investeringen.
Nu is De Forex markt net zo toegankelijk voor gewone beleggers als aandelen en aandelen voor beleggers.
Het is essentieel om vanaf het begin een aantal goede Forex-software te krijgen om te slagen met Forex-handel.